Ми заплакало селото, селото Ваташа

Ми заплакало селото, селото Ваташа,
Тринајест роса младинци носат,
Моклишко горе в'долови.
Целото село станало, станало на нога,
Дајте ги ваму нашите деца,
Еј, вие клети крвници.
Џелати клети не слушат, не слушат народот,
Митролез оган фрлија поган,
В'градите машки младински.
Жален ми врисок пронесе в'селото,
По тија рамни полиња родни,
Ридишта голи тиквешки.
Тогај се народ подигна, подигна илјадно,
И тргна смело да затре семе,
Фашиско, клето, за навек.

Надворешни врски

уреди